Białobrzezie

Wzniesiony w 1553 r. w II połowie XVIII w. i w 1886 r. modernizowany i w  niewielkim stopniu rozbudowany. Zabytek został wzniesiony z kamienia i  cegły, na planie prostokąta z silnym rozalitem w elewacji wschodniej. Posiadał trzy kondygnacje. Wokół okien znajdowały się renesansowe obramowania oraz relikty wykusza. Przy dworze usytuowany był rozległy park założony w latach 30-tych XIX w. W drzewostanie można spotkać lipy, buki, jesion wyniosły, kasztanowce, topolę czarną, platany klonolistne, głogi i robinie. Obecnie budynek znajduje się w ruinie.

Komorowice

Został wybudowany jako siedziba rycerska w 1630 r., odnawiany w 1730 r., następnie rozbudowany w 1772 r. oraz na początku XX w. Jest to budynek położony na planie litery T, dwupiętrowy, pokryty dachami czterospadowymi. Elewacje pałacu ozdobione są gzymsami międzykondygnacyjnym i podokiennym na pierwszym piętrze oraz niby lizenami utworzonymi z jaśniejszego tynku. Na elewacjach zachowały się trzy kartusze, we wnętrzu niektóre stropy krzyżowe i kolebkowe.

Jezierzyce Małe

Barokowy pałac został wybudowany w I poł XVIII w., następnie przebudowany na początku XX w. Jest to jednopiętrowa budowla z kamienia i cegły z czterospadowym dachem. Od frontu duży ryzalit, w którym mieści się klatka schodowa i kilka pomieszczeń. Elewacja parkowa z pilastrami, portalem drzwiowym i  boniowanymi pasami. Wokół pałacu znajdowały się ogrody ozdobne z układem ścieżek, ciekami, zbiornikami wodnymi, swobodnym układem zieleni wysokiej i wzgórkiem widokowym.

Lipowa

Pałac wzniesiony został na początku XVIII w. na planie prostokąta, przebudowany w XVIII w i w końcu XIX w. Wykazuje cechy renesansu i  neorenesansu. Jest to budowla murowana, dwukondygnacyjna, pokryta dachem łamanym, dwuspadowym. Od strony północnej parterowa dobudówka. Od strony wschodniej i zachodniej ozdobne neorenesansowe szczyty. W  elewacji południowej neobarokowy portal. Obramienia okien barokowe. Część pomieszczeń parteru nakryta sklepieniem kolebkowym z lunetami oraz sklepieniem krzyżowym. Elewacje podzielone gzymsami międzykondygnacyjnymi oraz wieńczącymi. Przy pałacu znajduje się park obsadzony lipami, klonami, platanami, dębami, jesionami, świerkami, topolami, brzozami, bukami oraz kasztanowcami.

Zarzyca

Zabytkowy kościół p.w. św. Andrzeja Boboli został wzniesiony w 1612 r., przebudowany w  XVIII w, następnie restaurowany w latach 60-tych. Jest to budowla murowana w formie krzyża, ze stromymi dachami, krytymi gontem z  sygnaturką drewnianą.

Żelowice

Kościół znajduje się na szczycie wzniesienia, ukryty wśród starodrzewia naturalistycznego parku. Powstał z dawnej kaplicy, która została przebudowana w latach 1860-65. Zabytek, w  stylu neogotyckim, wykonany z cegły, jest budowlą trójnawową. Kościół p.w. Podwyższenia Krzyża Świętego odremontowano w latach osiemdziesiątych z dużą dbałością o zachowanie starych elementów. Zabytek został przebudowany w końcu XIX w. Jest to założenie kwadratowe, murowane. W części środkowej podwyższone, z dwoma okrągłymi basztami na narożnikach od tyłu. Dachy czterospadowe, kryte blachą. W głównym wejściu znajduje się portal z tympanonem łukowym. Całość budynku zachowała się w dobrym stanie.

Kondratowice

Zespół pałacowy z folwarkiem powstał w połowie XVII w., następnie został przebudowany w II połowie XIX w. Jest to budynek jednopiętrowy z dachem czterospadowym. Elewacje ozdobione gzymsami między kondygnacyjnymi, wieńczącymi i podokiennymi, a  także częściowo boniowaniem. Główne wejście od wschodu z czterema pilastrami na pozornym ryzalicie, nad oknem piętra kartusz z datą budowy pałacu. Okna w większości mają ozdobne obramienia. Do wejścia budynku prowadzi droga z kamiennym mostem na fosie. Od zachodniej strony znajduje się park o powierzchni 2 ha. Obecnie zabytek jest pięknie odrestaurowany.

Prusy

Renesansowy pałac został zbudowany w 1608 r., następnie przebudowany w XVIII w. Jest to założenie kwadratowe z dziedzińcem w środku, z ryzalitem od wschodu, otoczone fosą napełnioną wodą. Od frontu przez fosę przerzucony kamienny most prowadzący do bramy, nad którą umieszczony jest kartusz herbowy oraz rok budowy. Pałac zbudowany jest z cegły, otynkowany z  narożami boniowanymi. Cały obiekt podpiwniczony, piętrowy. Zachowały się sklepienia kolebkowe. Wewnątrz znajdowała się kaplica ozdobiona freskami. Organy i ołtarz przeniesiono do kościoła parafialnego w  Prusach. Obecnie budynek znajduje się w ruinie. Za parkiem rozciąga się krajobrazowy park, w drzewostanie można zaobserwować: lipy, dęby, jesiony, świerki, graby, topole, jawory, modrzew, miłorząb, buk, wierzba płacząca i sosna czarna. Kilka drzew świadczy o starym założeniu albo pozostałości pierwotnego lasu nad przepływającą tu Małą Ślężą.